Στην ξηροθερμική Ανατολική Κρήτη τα περισσότερα φαράγγια είναι συνήθως ξηρά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, χωρίς ωστόσο να λείπουν μερικές καταπράσινες οάσεις, όπως το φαράγγι του Ρίχτη. Το όρος Δίκτη έχει μερικά εντυπωσιακά φαράγγια, με πιο γνωστά της Σαρακίνας κοντά στους Μύθους Ιεράπετρας, της Κριτσάς, του Αδριανού, της Καλαμαύκας και του Χαυγά στο Οροπέδιο Λασιθίου. Εξίσου εντυπωσιακά φαράγγια, περιτριγυρισμένα κυρίως από πεύκα, βρίσκονται στο όρος Θρυπτή. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν τα φαράγγια των Πεύκων, του Ορεινού, των Αχλιών και του Μυλωνά. Στην περιοχή γύρω από τη Ζάκρο, κυριαρχεί το απόκοσμο φαράγγι των Νεκρών, που παίρνει το όνομά του από τους μινωικούς τάφους που βρέθηκαν στις σπηλιές των τοιχωμάτων του, ενώ κοντά, υπάρχουν κι άλλα ξηρά φαράγγια όπως το Κατσουνάκι, του Λαμνωνίου, της Αγίας Ειρήνης και των Περβολακίων. Λιγότερο γνωστά φαράγγια για εύκολη πεζοπορία υπάρχουν και στο ορεινό Μιραμπέλο, όπως του Κουρούκουλου, του Χαυγά πάνω από την Πλάκα και της Σκοτεινής. Στο Λασίθι επίσης υπάρχει το επιβλητικό τεχνικό φαράγγι του Χα, ο "βασιλιάς" των φαραγγιών της Κρήτης.
Φαράγγι Σκοτεινής 
Το φαράγγι της Σκοτεινής βρίσκεται σε μια δύσβατη περιοχή του Μιραμπέλου, κοντά στο χωριό Φοινοκαλιά. Το περπάτημα είναι εύκολο και η πεζοπορία στο φαράγγι μπορεί να συνδυαστεί με μια βουτιά στην παραλία που σχηματίζεται στην έξοδο του φαραγγιού. Από εκεί, το μονοπάτι κατευθύνεται κατά μήκος των ακτών ως την μονή του Αγίου Ανδρέα.
Το Φαράγγι της Αγίας Ειρήνης κοντά στη Ζίρο είναι ουσιαστικά δύο παράλληλα φαράγγια που ενώνονται λίγο πριν τη θάλασσα, στο σημείο που περνάει ο χωματόδρομος για την παραλία της Αγίας Ειρήνης.
Στο απώτερο και ξηρότερο άκρο της Κρήτης στο παραλιακό χωριό Γούδουρας Σητείας συναντάμε μια σειρά από τέσσερα φαράγγια μοναδικής ομορφιάς. Και τα τέσσερα είναι καθαρά τεχνικά και η κατάβασή τους απαιτεί σχοινί. Το ανατολικότερο από αυτά τα φαράγγια, ονομάζεται Αμμουδοσέλια και είναι το μεγαλύτερο όλων και το πλέον εντυπωσιακό (είναι γνωστό κι ως Φαράγγι Γούδουρα). Στην ουσία αποτελεί τη συνέχεια και το κάτω τμήμα του πολύ μεγάλου Απιδιανού φαραγγιού.
Ο Χαυγάς ξεκινάει κοντά από τον Μινωικό οικισμό του Αζοριά και τερματίζει την πορεία του στο Καβούσι με μήκος μόλις 700μ. Η διάσχισή του μέσα από το ρέμα του απαιτεί τεχνικά μέσα (εξοπλισμός Canyoning) καθώς στην πορεία του σχηματίζονται 6 πανέμορφους καταρράκτες, από τους οποίους ο μεγαλύτερος έχει ύψος 20 μέτρα κι έχουν νερό το χειμώνα.
Το όνομα Χαυγάς, καθώς και παραφθορές αυτού (π.χ. Χαυγούδι, Χα), είναι πολύ κοινό στα φαράγγια της Ανατολικής Κρήτης. Ένα λοιπόν ακόμη Κρητικό φαράγγι με το όνομα Χαυγάς βρίσκεται πάνω από την Πλάκα Μιραμπέλου. Το φαράγγι ξεκινάει ανατολικά της Φουρνής, από όπου μαζεύει και το μεγαλύτερο μέρος νερού, περνάει κάτω από το χωριό Χαυγάς και καταλήγει στην Πλάκα.
Εξαιρετικά όμορφο μικρό φαράγγι που ξεκινάει από τους Μεσελέρους Ιεράπετρας και, αφού γίνει ποτάμι, διοχετεύει τα νερά του στο φράγμα των Μπραμιανών. Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από πεύκα, ενώ κύριο χαρακτηριστικό είναι οι εντυπωσιακές μορφές που έχουν οι βράχοι από τη διάβρωση του νερού.
Το άγνωστο φαράγγι Κουρούκουλος ξεκινάει από το σχεδόν ερειπωμένο (3 κάτοικοι) χωριό Αγαλιανό στην επαρχία Μεραμπέλου Λασιθίου. Από το χωριό και ακολουθώντας παλιό μονοπάτι μπαίνουμε στην κοίτη η οποία είναι βατή για πεζοπορία σε όλο της το μήκος.
Το φαράγγι του Μαλιάρη ξεκινάει κοντά στο χωριό Περονίδες, περνάει δυτικά του χωριού Σούβλος (από όπου υπάρχει και μονοπάτι), ενώνεται με το φαράγγι Χριστοπατήματα και καταλήγει στην παραλία της Βλυχάδας των Τζάβληδων. Είναι χαρακτηριστικό φαράγγι της περιοχής του Μιραμπέλου, με χαμηλή βλάστηση και ανοικτά τοιχώματα γεμάτα σπήλαια.
