Στην ξηροθερμική Ανατολική Κρήτη τα περισσότερα φαράγγια είναι συνήθως ξηρά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, χωρίς ωστόσο να λείπουν μερικές καταπράσινες οάσεις, όπως το φαράγγι του Ρίχτη. Το όρος Δίκτη έχει μερικά εντυπωσιακά φαράγγια, με πιο γνωστά της Σαρακίνας κοντά στους Μύθους Ιεράπετρας, της Κριτσάς, του Αδριανού, της Καλαμαύκας και του Χαυγά στο Οροπέδιο Λασιθίου. Εξίσου εντυπωσιακά φαράγγια, περιτριγυρισμένα κυρίως από πεύκα, βρίσκονται στο όρος Θρυπτή. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν τα φαράγγια των Πεύκων, του Ορεινού, των Αχλιών και του Μυλωνά. Στην περιοχή γύρω από τη Ζάκρο, κυριαρχεί το απόκοσμο φαράγγι των Νεκρών, που παίρνει το όνομά του από τους μινωικούς τάφους που βρέθηκαν στις σπηλιές των τοιχωμάτων του, ενώ κοντά, υπάρχουν κι άλλα ξηρά φαράγγια όπως το Κατσουνάκι, του Λαμνωνίου, της Αγίας Ειρήνης και των Περβολακίων. Λιγότερο γνωστά φαράγγια για εύκολη πεζοπορία υπάρχουν και στο ορεινό Μιραμπέλο, όπως του Κουρούκουλου, του Χαυγά πάνω από την Πλάκα και της Σκοτεινής. Στο Λασίθι επίσης υπάρχει το επιβλητικό τεχνικό φαράγγι του Χα, ο "βασιλιάς" των φαραγγιών της Κρήτης.
Φαράγγι Τσιγκούνη 
Η έξοδος του φαραγγιού του Τσιγκούνη βρίσκεται 1km δυτικά του χωριού Σφάκα Σητείας, πάνω σε μια απότομη στροφή του κεντρικού δρόμου που ενώνει την Κεντρική Κρήτη με τη Σητεία. Ο ποταμός που διέρχεται μέσα από το φαράγγι πηγάζει από το οροπέδιο Μονοκαρά και είναι «τσιγκούνης», αφού κατεβάζει γενικά λίγο νερό το χειμώνα.
Σε όλο το μήκος του είναι πανέμορφο και κρύβει δύο βασικές εκπλήξεις. Αφενός φιλοξενεί μια μικρή αποικία φοινίκων του Θεόφραστου, ενώ στο τέλος του υπάρχουν πηγές με μεγάλες κολύμπες με γλυκό νερό όλο το χρόνο. Οι πηγές αυτές είναι ένα αναπάντεχο γεγονός στην ξηροθερμική ανατολική Κρήτη.
Το φαράγγι του Αδριανού ξεκινάει από το ομώνυμο χωριό του Μιραμπέλου. Σε μερικά σημεία υπάρχουν ψηλοί βράχοι που εμποδίζουν την ελεύθερη πορεία μέσα στο φαράγγι, κάνοντας την πεζοπορία αρκετά δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη.
Το φαράγγι στο Σελλινάρι βρίσκεται περίπου 45km ανατολικά του Ηρακλείου και 21km δυτικά του Αγίου Νικολάου, στις ανατολικές πλαγιές της Σελένας. Είναι πολύ γνωστό σε όλους τους Κρητικούς, καθώς μέσα από το φαράγγι διέρχεται η Εθνική Οδός Ηρακλείου-Αγίου Νικολάου, ενώ επίσης το φαράγγι ιστορικά αποτελούσε το φυσικό πέρασμα από την περιοχή του Λασιθίου προς το Ηράκλειο.
Πάνω και βόρεια από το χωριό Καβούσι Ιεράπετρας βρίσκεται καλά κρυμμένο το οροπέδιο Λάκκος του Αμπελιού το οποίο τους χειμερινούς μήνες γεμίζει νερό και δημιουργείται μία σειρά από διαφορετικές λίμνες. Στην άκρη του οροπεδίου ξεκινάει το μικρό αλλά εντυπωσιακά όμορφο φαράγγι της Αγριόμαντρας που οδηγεί στην παραλία της Αγριόμαντρας, μία από τις καλύτερα κρυμμένες και πιο όμορφες παραλίες της Ανατολικής Κρήτης.
Το φαράγγι του Κουδουμή ονομάζεται και φαράγγι Τουρλωτής, καθώς η έξοδος του βρίσκεται κοντά στην Τουρλωτή και η είσοδος του στο μικρό οροπέδιο του Μονοκαρά, μερικά χιλιόμετρα νοτιότερα. Εντύπωση προκαλούν οι σχηματισμοί των βράχων, όπως και η ανθισμένη φύση την άνοιξη.
Το φαράγγι του Ξηρόκαμπου – Ζίρου, το οποίο ονομάζεται και φαράγγι Λαμνώνι, αποτελεί ένα από τα πλέον άνυδρα φαράγγια της Ανατολικής Κρήτης. Η διάβαση του διαρκεί περίπου 2 ώρες και η κατάβαση του είναι αρκετά εύκολη και ομαλή. Το φαράγγι έχει χαρακτηριστική άγρια ομορφιά, με γυμνά ψηλά τοιχώματα και χαμηλή βλάστηση. Καθ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής, θα βλέπετε στον ορίζοντα το απέραντο γαλάζιο του Λιβυκού Πελάγους.
Το Φαράγγι Κατσουνάκι βρίσκεται στην ξηροθερμική Ανατολική Κρήτη, ανατολικά του Ξηρόκαμπου. Ο ποταμός που περνάει μέσα από το φαράγγι καταλήγει στην παραλία Ποταμός του Ξερόκαμπου, δίπλα στην πανέμορφη αμμουδιά της Αλώνας. Η πεζοπορία μέσα στο φαράγγι είναι εύκολη και το τοπίο με τα ψηλά τοιχώματα πολύ άγριο. Μπορείτε να το περπατήσετε ανάποδα από την Αλώνα και να επιστρέψετε εκεί.
