Η Παναγία η Σκαφιδιανή βρίσκεται στην τοποθεσία Σκαφιδάκια ή Σκαφίδια κι έχει πολύ όμορφη θέα στην τριγύρω περιοχή. Είναι μικρός μονόχωρος ναός με δύο αψιδώματα σε κάθε πλευρά, που στο εσωτερικό φέρει τοιχογραφίες του 1347 από τον Ιωακείμ, ο οποίος ανήκε στο εργαστήριο του ονομαστού αγιογράφου της Ανατολικής Κρήτης Ιωάννη Παγωμένου.
Η Κρήτη μπορεί να χαρακτηριστεί άνετα ως ένα Βυζαντινό Πάρκο με εκατοντάδες ναούς, που στολίστηκαν με σπουδαίες τοιχογραφίες κυρίως κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ολόκληρες περιοχές όπως οι επαρχίες Κανδάνου, Σελίνου και Πεδιάδος έχουν πραγματικά πολύ μεγάλο αριθμό τοιχογραφημένων ναών, που επιβίωσαν από τους Οθωμανούς, σε σχέση με άλλες, όπως η επαρχία Τεμένους, που καταστράφηκαν κυρίως κατά την πολυετή πολιορκία του Χάνδακα. Μόνο στον Τοπογραφικό Κατάλογο των Τοιχογραφημένων Εκκλησιών της Κρήτης του Gerola στις αρχές του 20ου αιώνα αναφέρονται περισσότεροι από 800 αγιογραφημένοι ναοί!
Περίπου 300μ. έξω από τη μονή βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας με παλιές τοιχογραφίες. Η εκκλησία φέρει το οικόσημο της οικογένειας Καλλέργη, μιας από τις σπουδαιότερες οικογένειες της Ενετικής περιόδου, γεγονός που υποδηλώνει ότι η περιοχή ήταν δικό της φέουδο.
Ο ναός της Παναγίας στα Ζαχαριανά είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και χρονολογείται από τον 10ο-11ο αιώνα. Έχει πολύ ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, με σχήμα ελεύθερου σταυρού με τρούλο. Η συναρμογή του τρούλου με το τύμπανο γίνεται με γωνιακές κόγχες, στοιχείο που αποτελεί σπάνια περίπτωση και ο ναός ανήκει σε ένα από τα τέσσερα παραδείγματα που υπάρχουν στην Κρήτη.
Το εκκλησάκι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου είναι πολύ λιτό εξωτερικά όπως και όλα σχεδόν τα εκκλησάκια της Δυτικής Κρήτης και στερείται τεχνοτροπιών εκτός του εντυπωσιακού τριπλού σημαιοστάτη δίπλα στην πόρτα. Το σκηνικό όμως στο εσωτερικό του ναού αλλάζει δραματικά και μόλις μπει κάποιος μέσα εντυπωσιάζεται αμέσως από τις πλούσιες αγιογραφίες.
Στην επαρχία Μιραμπέλου και πάνω στο δρόμο που οδηγεί από τα Λακώνια προς το Οροπέδιο Λασιθίου, συναντάμε τον ημιορεινό και σχεδόν έρημο οικισμό του Αγίου Κωνσταντίνου, γνωστό κι ως Παρακαλούρι. Ο οικισμός είναι γνωστός για τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος φέρει σπαράγματα τοιχογραφιών της Ενετοκρατίας.
Ο κοιμητηριακός ναός του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται ανάμεσα στις δύο γειτονιές του σχεδόν έρημου και ακατοίκητου σήμερα χωριού Πλατανές Σελίνου Χανίων. Πλατανές σημαίνει το μέρος που έχει πολλά πλατάνια. Το χωριό βρίσκεται σκαρφαλωμένο στα 600 μέτρα υψόμετρο σε μία από τις πιο άγονες και φτωχές περιοχές όλου του νομού.
Ο Ναός της Παναγίας στον ερειπωμένο οικισμό των Κάτω Αστρακών είναι μονόχωρος ναός του 16ου αιώνα που φέρει ίχνη τοιχογραφιών. Επίσης, στη δυτική όψη υπάρχει οικόσημο με δικέφαλο αετό με τη χρονολογία 1555 και μέσα στην εκκλησία υπάρχει τάφος.
Ο μονόχωρος καμαροσκέπαστος ναός του Χριστού στην παλιά πλατεία της Τυλίσσου έχει υποστεί μετασκευές, ενώ φέρει αρκοσόλιο (ταφικό μνημείο του κτήτορα) στο εσωτερικό του. Στον εξωτερικό τοίχο έχει τοποθετηθεί κρήνη με αραβική επιγραφή.