Φύση

Ο Γεροπόταμος Ρεθύμνου είναι μεγάλος ποταμός που εκβάλει στην παραλία του Γεροποτάμου, στο σημείο όπου υπήρχε η αρχαία Αυλώνα, όπου και σχηματίζει σπουδαίο υδροβιότοτο. Το όνομά του σημαίνει «Ιερός Ποταμός», ενώ κοντά στην έξοδό του είναι γνωστός κι ως Αυλοπόταμος λόγω της αρχαίας Αυλώνας. Λίγο πριν την έξοδο στη θάλασσα, ενώνεται με το Μαργαριτιανό Ποταμό ή Μυλοπόταμο.

Ο Ελληνόσπηλιος βρίσκεται βόρεια των Αφράτων στη θέση Ποτιστήρια και η πρόσβαση του είναι περισσότερο εύκολη από τη θάλασσα, λίγες εκατοντάδες μέτρα από την ακτή του Χαλικιά όπου φτάνει και αμαξωτός δρόμος. Από εκεί με πεζοπορία φτάνουμε στο σπήλαιο σε λιγότερο από μισή ώρα.

Η Γκέλα είναι μια βραχώδης και βοτσαλωτή ακτή στην περιοχή Τηγάνια, προστατευμένη από τους δυτικούς άνεμους. Βρίσκεται 58 χλμ ανατολικά του Αγίου Νικολάου και 26 χλμ δυτικά της Σητείας, κοντά στα Μέσα Μουλιανά και στον Καλαβρό.

Το Ποροφάραγγο ή Σφακορύακο είναι μικρό φαράγγι με μήκος σχεδόν 2 χλμ που ξεκινάει από την Κάτω Βάθεια και καταλήγει κοντά στο Βραχόκηπο. Μέσα του περνάει ο ποταμός Κρομμυδιάς που μεταφέρει τα νερά του στην παραλία του Κοκκίνη Χάνι.

Κοντά στα Σκινάρια, στο δρόμο που οδηγεί για την παραλία, θα δείτε μια περίεργη σπηλιά στα αριστερά σας με κυλινδρικό σχήμα, που διαπερνάει έναν βράχο. Η σπηλιά λέγεται Τρυπητή και μέσα φωλιάζουν περιστέρια..

Λίγο πιο κάτω από το υπέροχο Βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Χωστού στα Πηρουνιανά της Αγίας Βαρβάρας Ηρακλείου συναντάμε ένα άγνωστο και κρυφό καταρράκτη. Ο καταρράκτης του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται πάνω στο παραποτάμιο μονοπάτι που οδηγεί στον έρημο σήμερα οικισμό Αξέντι και λίγο μετά από ένα καλοδιατηρημένο νερόμυλο.

Η λίμνη και το ποτάμι του Αλμυρού στην περιοχή της Γεωργιούπολης αποτελούν έναν από τους σπουδαιότερους υγροτόπους της δυτικής Κρήτης. Στη λίμνη συναντάμε αγριόπαπιες, νερόκοτες και πολλά άλλα υδρόβια πτηνά. Περιφερειακά της λίμνης δημιουργείται ένας φυσικός φράχτης από υδροχαρή φυτά, αγριοκαλαμιές και καλάμια, μυρτιές, πικροδάφνες και βάτα.

Το σπήλαιο αυτό ανακαλύφθηκε τυχαία το 1976 κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης δρόμου. Πρόκειται για ταφικό σπήλαιο που χρησιμοποιήθηκε κυρίως κατά τη Νεολιθική και Μινωική περίοδο. Στο σπήλαιο γινόταν κυρίως απόρριψη των νεκρών από ψηλά, όπως μαρτυρούν τα συσσωρευμένα οστά και κρανία. Επίσης, έχουν βρεθεί πολλά κτερίσματα.