Κάποτε η Κρήτη ήταν κατάφυτη με δάση, από άκρη σ’ άκρη, γι’ αυτό και τα όρη της Κρήτης λεγόταν «Ιδαία» δηλαδή σύδενδρα. Δυστυχώς, αυτά τα δάση καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από την υλοτομία, την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές. Ακόμη κι έτσι, τα λίγα εναπομείναντα δάση αποτελούν μερικά από τα ομορφότερα τοπία στην Κρήτη και είναι ένα τυπικό δείγμα της βλάστησης που κάποτε κάλυπτε όλο το νησί.
Κάθε περιοχή της Κρήτης έχει τα δικά της χαρακτηριστικά δέντρα. Ο Αποκόρωνας και τα Σφακιά έχουν κυπαρίσσια, η Θρυπτή έχει κυρίως πεύκα, ο κόλπος του Μιραμπέλου αρκεύθους (κέδρους), στα πεδινά της Κεντρικής Κρήτης φύονται κυρίως κουμαριές, οι υγρές περιοχές της Κισάμου έχουν καστανιές, η Δίκτη και τα Λευκά Όρη πρίνους και ασφενδάμους.
Σημαντικότερα δάση από κυπαρίσσια συναντάει κανείς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, στον Κρούστα και στις πεδινές περιοχές του Αποκόρωνα, καθώς και στην ορεινή επαρχία Κυδωνίας. Το σπουδαιότερο πρινόδασος βρίσκεται στην περιοχή του Ρούβα στον Ψηλορείτη και φιλοξενεί σπάνια ζώα και φυτά, ανάμεσά τους ο Κρητικός αγριόγατος και το κρητικό κεφαλάνθηρο. Εκτεταμένα πευκοδάση σχηματίζονται στην οροσειρά της Θρυπτής, στην ανατολική Δίκτη, στα Σφακιά, στα Αστερούσια Όρη και στον Ψηλορείτη, με σημαντικότερα αυτά του Σελάκανου, των Βοριζίων και της Κάτω Σύμης, που αποτελούν και τους μεγαλύτερους μελισσόκηπους στο νησί.
Δάση από ιδιαίτερα είδη δέντρων σχηματίζονται σε διάφορες γωνιές του νησιού, με διασημότερα τα δάση από Κρητικούς φοίνικες στο Βάι και στη Λίμνη Πρέβελη. Επίσης το Αζιλακόδασος κοντά στα Μάλια αποτελεί το μεγαλύτερο δάσος από αριές στην Ελλάδα, ενώ στην περιοχή των Τριών Εκκλησιών υπάρχει το μεγαλύτερο αυτοφυές δάσος από χαρουπιές στην Ευρώπη.
Δάσος Κέρης 
Το δάσος της Κέρης βρίσκεται σε υψόμετρο 300μ., 9 χλμ δυτικά του Ηρακλείου, πολύ κοντά στο Βουλισμένο Αλώνι και νότια του φαραγγιού του Αλμυρού. Η πρόσβαση γίνεται από σύντομο χωματόδρομο που ξεκινάει περίπου 300μ. μετά από το Βουλισμένο Αλώνι.
Το Αζιλακόδασος βρίσκεται 11 χλμ δυτικά του Βραχασίου και 9 χλμ νότια των Μαλίων, στους πρόποδες του Όρους Σελένα. Η πρόσβαση στο δάσος μπορεί να γίνει με εύκολη πεζοπορία από το Κράσι, ενώ επίσης κοντά στα Μάλια υπάρχει ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στο δάσος. Επίσης υπάρχει ένα μικρό δίκτυο από χωματόδρομους που οδηγούν στην περιοχή.
Οροπέδιο Βρωμόνερο 
Η πρόσβαση γίνεται μέσω χωματόδρομου που διέρχεται μέσα από το φαράγγι της Χαλασιάς, το οποίο ξεκινάει από το Λιβάδι και καταλήγει στον Κρουσώνα. Ο δρόμος αυτός ξεκινάει δίπλα στην Μονή της Αγίας Ειρήνης του Κρουσώνα, δίπλα στο χωριό.
Κούτελο Σελούδας 
Στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη στα Σφακιά υπάρχει ένα από τα ωραιότερα πευκοδάση της Κρήτης. Μέσα από αυτό το υπέροχο τοπίο διέρχεται το μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι του Αγίου Ιωάννη για να κατέβουν στην Αγία Ρουμέλη παλαιότερα. Το πετρόκτιστο καλντερίμι συνδέει τον Άγιο Ιωάννη με την Αγία Ρουμέλη, αφού περάσει από την παραλία με το εκκλησάκι του Αγίου Παύλου στην τοποθεσία Σελούδα.
Από το δασικό χωριό Άγιος Ιωάννης Σφακίων ξεκινά ένα από τα ομορφότερα και καλύτερα σηματοδοτημένα μονοπάτια των Χανίων, το μονοπάτι του Κορμοκόπου. Η λέξη Κορμοκόπος είναι σύνθετη και προέρχεται από το κορμός και το κόβω επειδή το πολύ πλούσιο δάσος από πεύκα και οριζοντόκλαρα κυπαρίσσια υπήρξε για αιώνες πηγή ξυλείας για τους ξυλοκόπους της περιοχής.
Στο χωριό Ζούρβα Χανίων βρίσκεται το πιο εντυπωσιακό δάσος σε ολόκληρη την Δυτική Κρήτη. Το όνομά που έχει δοθεί στην περιοχή που καλύπτει το φυσικού κάλλους τοπίο που περιλαμβάνει το δάσος είναι Παράδεισος. Ο Παράδεισος Ζούρβας ξεκινά από το χωριό μέσα, ακριβώς μετά τα σπίτια και στα δυτικά απλώνεται μέχρι το φαράγγι του Πισσέ ενώ ανατολικά μέχρι τους Αλιάκες στο Θέρισσο.
Το μικρό φοινικοδάσος του Αγίου Αντωνίου βρίσκεται δίπλα στην Μονή του Αγίου Νικήτα, σε ένα από τα πιο δύσβατα μέρη στην Κρήτη. Μια όαση στην μέση του πουθενά, το φοινικόδασος προστατεύεται και βρίσκεται στο επίκεντρο επιστημονικής έρευνας.
Το κυπαρισσόδασος της Κριτσάς βρίσκεται περίπου 10 χλμ δυτικά της Κριτσάς, πολύ κοντά στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο που οδηγεί στο Οροπέδιο του Καθαρού. Σχηματίζεται εκατέρωθεν μιας βαθειάς ρεματιάς, στους νότιους πρόποδες του Όρους Τσίβη, στο σημείο όπου υπάρχει από τα Μινωϊκά χρόνια το μονοπάτι που οδηγεί στο Καθαρό και αποτελεί αρχαιολογικό χώρο.
