Κάποτε η Κρήτη ήταν κατάφυτη με δάση, από άκρη σ’ άκρη, γι’ αυτό και τα όρη της Κρήτης λεγόταν «Ιδαία» δηλαδή σύδενδρα. Δυστυχώς, αυτά τα δάση καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς από την υλοτομία, την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές. Ακόμη κι έτσι, τα λίγα εναπομείναντα δάση αποτελούν μερικά από τα ομορφότερα τοπία στην Κρήτη και είναι ένα τυπικό δείγμα της βλάστησης που κάποτε κάλυπτε όλο το νησί.
Κάθε περιοχή της Κρήτης έχει τα δικά της χαρακτηριστικά δέντρα. Ο Αποκόρωνας και τα Σφακιά έχουν κυπαρίσσια, η Θρυπτή έχει κυρίως πεύκα, ο κόλπος του Μιραμπέλου αρκεύθους (κέδρους), στα πεδινά της Κεντρικής Κρήτης φύονται κυρίως κουμαριές, οι υγρές περιοχές της Κισάμου έχουν καστανιές, η Δίκτη και τα Λευκά Όρη πρίνους και ασφενδάμους.
Σημαντικότερα δάση από κυπαρίσσια συναντάει κανείς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, στον Κρούστα και στις πεδινές περιοχές του Αποκόρωνα, καθώς και στην ορεινή επαρχία Κυδωνίας. Το σπουδαιότερο πρινόδασος βρίσκεται στην περιοχή του Ρούβα στον Ψηλορείτη και φιλοξενεί σπάνια ζώα και φυτά, ανάμεσά τους ο Κρητικός αγριόγατος και το κρητικό κεφαλάνθηρο. Εκτεταμένα πευκοδάση σχηματίζονται στην οροσειρά της Θρυπτής, στην ανατολική Δίκτη, στα Σφακιά, στα Αστερούσια Όρη και στον Ψηλορείτη, με σημαντικότερα αυτά του Σελάκανου, των Βοριζίων και της Κάτω Σύμης, που αποτελούν και τους μεγαλύτερους μελισσόκηπους στο νησί.
Δάση από ιδιαίτερα είδη δέντρων σχηματίζονται σε διάφορες γωνιές του νησιού, με διασημότερα τα δάση από Κρητικούς φοίνικες στο Βάι και στη Λίμνη Πρέβελη. Επίσης το Αζιλακόδασος κοντά στα Μάλια αποτελεί το μεγαλύτερο δάσος από αριές στην Ελλάδα, ενώ στην περιοχή των Τριών Εκκλησιών υπάρχει το μεγαλύτερο αυτοφυές δάσος από χαρουπιές στην Ευρώπη.
Καμαραϊκό Δάσος 
Κάτω ακριβώς από το περίφημο Καμαραϊκό σπήλαιο και πάνω από το χωριό Καμάρες Ηρακλείου απλώνεται ένα αρκετά μεγάλο δάσος. Το Καμαραϊκό δάσος καλύπτει όλη την περιοχή στη νότια πλευρά της Μαύρης κορυφής και φτάνει μέχρι το υψόμετρο των 1600-1700μ.. Η εξάπλωσή του φτάνει σχεδόν μέχρι την περιοχή Κουτσουνάρες που ξεκινά το Βοριζανό φαράγγι και συνεχίζει και πάνω από τα Βορίζια.
Το Πασχαλίγο είναι ένα μικρό δάσος που βρίσκεται 1,5 χλμ νοτιοδυτικά της Νεάπολης, στις βόρειες κλιτυές του όρους Καβαλαράς. Η ύπαρξη του δάσους είναι συνδεδεμένη με την ιστορία της περιοχής, καθώς φέρει το όνομα του Ενετού φεουδάρχη Fillipo Pasqualigo, ο οποίος ζούσε σε πύργο που ήταν κτισμένος εδώ.
Το χωριό Πρίνα βρίσκεται 24 χλμ νοτιοανατολικά του Αγίου Νικολάου και 14 χλμ βόρεια της Ιεράπετρας. Στους λόφους της Πρίνας εκτείνεται ένα σημαντικό πευκόδασος το οποίο όμως έχει αποτελέσει εστίαπολλών πυρκαγιών τα τελευταία χρόνια.
Τα Χαμόπρινα είναι ένα μικρό δάσος με χαμηλούς πρίνους, το οποίο βρίσκεται 4km νότια των Μαλίων. Η πρόσβαση από τα Μάλια είναι πολύ εύκολη, καθώς το δάσος βρίσκεται πάνω στον δρόμο που συνδέει τα Μάλια με το Κράσι.
Το χαρουπόδασος των Τριών Εκκλησιών βρίσκεται 64 χλμ νότια του Ηρακλείου, δίπλα στον οικισμό και την παραλία των Τριών Εκκλησιών. Η περιοχή, μια από τις πιο απομονωμένες στην Ευρώπη, είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμη, καθώς ένας πολύ δύσβατος χωματόδρομος μήκους 10 χλμ που ξεκινάει από τους Παράνυμφους, διατρέχει τα άγρια Αστερούσια Όρη και καταλήγει στην παραλία.
Τα βουνά της Θρυπτής καλύπτονται από ένα πανέμορφο πευκοδάσος, το οποίο δυστυχώς έχει συρρικνωθεί πολύ λόγω της ανθρώπινης παρουσίας.
Το δάσος στο Παρδί αποτελεί ένα από τα ωραιότερα εναπομείναντα πρινοδάση της Κρήτης, που βρίσκεται κοντά στο χωριό Κουρούτες, 53 χλμ νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου. Εδώ οι απότομες δυτικές πλαγιές του Ψηλορείτη συναντούν την κοιλάδα του Αμαρίου, δημιουργώντας ένα μαγικό και άγνωστο σε όλους τοπίο.
Το πευκοδάσος του Κουδουμά αποτελεί ένα από τα ελάχιστα δάση τραχείας πεύκης που έχουν απομείνει στο νησί. Μια εκπληκτική διαδρομή με αυτοκίνητο ή με έντονη πεζοπορία θα σας αφήσει στη μνήμη εκπληκτικές εικόνες.
