Το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης ιδρύθηκε το 1953 από της Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών. Στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο που ήταν η οικία του Μίνωα Καλοκαιρινού και παραχωρήθηκε από το Ίδρυμα Καλοκαιρινού.
Στην τοποθεσία Βοθόνοι συναντάμε Ρωμαϊκές ιχθυοδεξαμενές που ήταν λαξευμένες από τους Ρωμαίους στον μαλακό ψαμμίτη. Υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα για να ανανεώνεται το νερό. Στα πλάγια υπάρχουν σκαλιά, όπου μπορείτε να φανταστείτε την νοικοκυρά της εποχής να στέκεται και να φωνάζει: «Αυτό θέλω!».
Το φρούριο του Αποκόρωνα είναι ήταν ένα από τα πιο σημαντικά φρούρια του Κόλπου της Σούδας. Το Castel Apicorno ή Bicorna έδωσε το όνομα του σε όλη την επαρχία Αποκορώνου, η οποία ονομάζεται έτσι ακόμη και σήμερα, που το φρούριο δεν υπάρχει.
Στην δυτική πλευρά της εξόδου της Σαμαριάς, πάνω από τη σημερινή Αγία Ρουμέλη, οι Τούρκοι έκτισαν τον Κούλε της Αγίας Ρουμέλης, για να αποκλείσουν τους επαναστάτες που κρύβονταν στο φαράγγι. Ο Κούλες βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση.
Βορειοανατολικά, 4 χλμ από το χωριό Μαργαρίτες, υπάρχει ένας υστερομινωικός τάφος του 1350 π.Χ ο οποίος θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της περιοχής. Ένας διάδρομος με λαξευτές πέτρες και τις δύο του πλευρές, οδηγεί σε ένα κυκλικό θολωτό τάφο.
Η Επισκοπή Μυλοποτάμου, κοντά στο Πέραμα Ρεθύμνου, κατά την Τουρκοκρατία ανήκε στην οικογένεια των Τουρκοκρητικών Κερίμηδων (Κερίμογλου) ή Κυρίμηδων. Εδώ είχαν κτίσει πύργο για να προστατεύσουν τις περιουσίες τους.
Ένα μέρος ιδιαίτερου ενδιαφέροντος στο Γαβαλοχώρι είναι τα 24 Ενετικά Πηγάδια. Βρίσκονται περίπου 1 χλμ έξω από το χωριό, λίγο πριν το νεκροταφείο του χωριού. Αυτά τα πηγάδια έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη κοινωνία του Γαβαλοχωρίου τόσο κατά τη περίοδο της Ενετοκρατίας όσο και αργότερα.