Φύση

Δυτικά του χωριού Βορίτσι και πολύ κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Καβού σχηματίζεται ένας συμπαγής πέτρινος όγκος. Στο κέντρο του όγκου αυτού δημιουργείται ένας πολύ όμορφος καταρράκτης ύψους 25μ που οι ντόπιοι ονομάζουν Ρίχτρα. Ο καταρράκτης αυτός τροφορδοτείται από κοντινή πηγή κι έχει νερό μετά από πολλές βροχές.

Το Μουσείο είναι αφιερωμένο στα χαρακτηριστικά του Φυσικού Περιβάλλοντος του Πάρκου. Μέσα από μικρές αναπαραστάσεις οικοτόπων (διοράματα), προθήκες, ταριχευμένα ζώα, πετρώματα, απολιθώματα και πόστερς, παρουσιάζονται τα ιδιαίτερα στοιχεία της χλωρίδας, πανίδας και γεωλογίας της περιοχής.

Η παραλία του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σε δύσβατη περιοχή λίγο δυτικότερα από το Μπαλί Μυλοποτάμου. Το όνομα προέρχεται από το Βυζαντινό δίκλιτο ναό του Αγίου Νικολάου, ο οποίος βρίσκεται στην καταπράσινη ρεματιά που καταλήγει σε ένα όμορφο λιμανάκι.

Νοτιοανατολικά της μονής Αρκαδίου στις δυτικές πλαγιές του Ψηλορείτη, σχηματίζεται το μεγάλο σε έκταση δάσος Αραβάνες που ανηφορίζει ως την κορυφή της Μύγιας. Η πρόσβαση είναι δυνατή μέσω δύσβατου χωματόδρομου που ξεκινάει από την Αρχαία Ελεύθερνα ή δυτικά της Μονής Αρκαδίου, στην οποία ανήκουν μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή.

Στο χαμηλότερο σημείο του ερειπωμένου σήμερα οικισμού Κολοκάσια Σφακίων στο ναό της Παναγίας σχηματίζεται δειλά δειλά ένα ρέμα. Το ρέμα αυτό μαζεύει τα νερά όλης της μικρής λαγκαδιάς του χωριού. Αφού περάσει τον ελαιώνα του χωριού μετατρέπεται σε ένα μικρό αλλά άγριο φαράγγι που ονομάζεται Ρέχτας ή Ρέκτας. Το όνομά του σημαίνει στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα καταρράκτης. Λίγα μέτρα από το ξεκίνημά του το φαράγγι δημιουργεί όντως ένα εντυπωσιακό καταρράκτη 20 περίπου μέτρων που δίνει το όνομά του στην περιοχή.

Η γραμμωτή νεροχελώνα (επιστ. Mauremys rivulata) είναι ένα κοινό είδος χερσαίας χελώνας που απαντάται και στο νησί της Κρήτης, σε όλους τους υγρότοπους του νησιού που βρίσκονται έως και τα 800m υψόμετρο. Είναι γνωστή κι ως ποταμοχελώνα, γραμμωτόλαιμη νεροχελώνα και μαυροχελώνα.

Ο Γαζανός Ποταμός συγκεντρώνει τα νερά από τις ανατολικές πλαγιές του Ψηλορείτη και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σε ροή ποταμούς της Κρήτης. Αρχικά συγκεντρώνει τα νερά από τις περιοχές των Ασιτών και του Κρουσώνα και στη συνέχεια ενώνεται με το Γωνιανό ρέμα.

Η Ελιά της Μαθαίνας έχει χαρακτηριστεί ως μνημειακή από το Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης λόγω του σχήματος και του ανάγλυφου κορμού της, που με τον διπλανό της βράχο σχηματίζει μεγάλη σπηλαίωση.