Πόλεις

Το Λαογραφικό Μουσείο Σητείας ιδρύθηκε το 1975 και στεγάζεται σε ένα όμορφο νεοκλασικό. Η συλλογή αναφέρεται στην πόλη της Σητείας στο δεύτερο μισό του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. 

Στην άκρη της μεγάλης παραλίας ή Παχειάς Άμμου όπως ακούγεται στη δυτικά πλευρά της Παλαιόχωρας βρίσκεται το Αλογάκι της Παλαιόχωρας. Δεν πρόκειται για κάποιο ζώο αλλά για ένα πολύ μεγάλο και εντυπωσιακό βράχο από κροκαλοπαγή ασβεστόλιθο το σχήμα του οποίου θυμίζει έντονα κεφάλι αλόγου.

Στη δυτική πλευρά του επιβλητικού κάστρου της Φορτέτσας στο Ρέθυμνο και πάνω από τη θάλασσα βρίσκεται ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Σπυρίδωνος στο Σκίερο (εορτ. 11 Αυγούστου και 12 Δεκεμβρίου). Ο ναός χρονολογείται στον ύστερο 16ο αιώνα και αποτελεί έναν από τους παλαιότερους ναούς της πόλης του Ρεθύμνου που διασώζονται.

Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Βιάννου ιδρύθηκε το 1996 στη γενέτειρα του συγγραφέα Ιωάννη Κονδυλάκη, στου οποίου το έργο αφιερώνεται κι ένα μέρος του μουσείου.

Ο ερειπωμένος σήμερα αλευρόμυλος Καστρινάκη που βρίσκεται μέσα στο Δημοτικό Parking της οδού Ικάρου κι έχει κριθεί διατηρητέο βιοτεχνικό μνημείο από το 1997, περιμένοντας υπομονετικά την αναστήλωση του, αλλά κανείς δε φαίνεται να συγκινείται. Το οικόπεδο αγοράστηκε από το Νικόλαο Καστρινάκη το 1896 και το 1904 κτίστηκε ο πρώτος αλευρόμυλος και οι φούρνοι.

Το Μουσείο λειτουργεί από το 1968 και εγκαινιάστηκε το Σεπτέμβριο του 1993. Στεγάζεται σε κτίριο που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα.

Στο Γερόκαμπο (Ιερός Κάμπος) δυτικά του Λέντα εντοπίστηκαν το 1959 τρεις θολωτοί τάφοι, με τον μεγαλύτερο (διαμέτρου 5.10m) συλημένο και άδειο. Μπροστά στην είσοδο υπήρχε προθάλαμος γεμάτος οστά ανθρώπων και ζώων, κάρβουνα και κύπελλα. Σε δεύτερο τάφο βρέθηκαν ειδώλια, ξιφίδια, αγγεία, σφραγίδες και χάντρες.

Νότια από τα Μάλια υψώνεται μικρό βουνό που οι ντόπιοι ονομάζουν Κουλέδες. Το όνομά του το παίρνει από φρούρια (κουλέδες) που έκτισαν οι Οθωμανοί για να ελέγχουν τη εύφορη πεδιάδα των Μαλίων. Οι κουλέδες των Μαλίων είχαν οπτική επαφή ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους. Παρόλο που έχουν καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά, η ύπαρξή τόσων φρουρίων σε τόσο κοντινή απόσταση μαρτυράει το πόσο σημαντική ήταν η φύλαξη των Μαλίων και των περασμάτων τους για τους Οθωμανούς.