Στο έντονο ανάγλυφο της Κρήτης, τα ποτάμια, κατά την πορεία τους μέσα στα φαράγγια, συναντούν μεγάλα ρήγματα και απόκρημνες καταβάσεις, δημιουργώντας εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους καταρράκτες. Ακόμη και οι ντόπιοι αγνοούν την ύπαρξη μεγάλου αριθμού καταρρακτών, καθώς οι περισσότεροι είναι αθέατοι και βρίσκονται μέσα στα απροσπέλαστα φαράγγια του νησιού. Η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει νερό από τους πρώτους μήνες του χρόνου έως τα τέλη της άνοιξης.
Οι πιο γνωστοί προσβάσιμοι καταρράκτες με νερό όλο το χρόνο είναι του Κουρταλιώτη, του Ρίχτη κοντά στη Σητεία και του Μυλωνά κοντά στην Ιεράπετρα. Εντυπωσιακοί καταρράκτες σχηματίζονται το χειμώνα στο μεγάλο ρήγμα των Αστερουσίων, με τους πιο γνωστούς να είναι ο Λιχνιστής στο Μαριδάκι και ο επιβλητικός καταρράκτης του Αμπά στους Παρανύμφους. Μεγάλος αριθμός χειμερινών καταρρακτών συναντάται και στο όρος Κέδρος, με πιο γνωστούς τη Σεληνάρα, τη Γρε Δάφνη και της Ρεχτάρας του Διγενή.
Η ύπαρξη καταρρακτών μέσα στα φαράγγια της Κρήτης καθιστά τη διάσχισή τους δυνατή μόνο με τεχνικό εξοπλισμό και κατάλληλη εκπαίδευση σε τεχνικές canyoning, που μπορούν να προσφέρουν ειδικευμένες επιχειρήσεις του νησιού. Τα πιο γνωστά τεχνικά φαράγγια της Κρήτης είναι το επιβλητικό σχίσμα του Χα, του Τσούτσουρα, του Καλαμίου και το φαράγγι της Άρβης, που στην πορεία μετατρέπεται σε υπόγειο ποτάμι, ενώ υπάρχουν δεκάδες άλλες επιλογές ακόμη.
Μέσα στο επιβλητικό φαράγγι του Χα χύνεται το παραφάραγγο Μάστορας με μια εντυπωσιακή κατάβαση 215μ., η οποία αποτελεί από τους υψηλότερους κατακόρυφους καταρράκτες στην Ελλάδα.
Το περισσότερο υλικό προέρχεται από τις αναρτήσεις του Χριστόφορου Χειλαδάκη στη σελίδα Άγνωστη Κρήτη
Καταρράκτης Ρίχτρα στον Κερατόκαμπο 
Η Ρίχτρα που αποτελεί το καμάρι για τους κατοίκους του Κερατόκαμπου έχει ύψος που ξεπερνάει τα δέκα μέτρα και έχει νερό κατά τους βροχερούς μήνες του χειμώνα και της άνοιξης. Όταν έχει αρκετό νερό σχηματίζει ένα διπλό καταρράκτη μοναδικής ομορφιάς.
Ο Αξεδιανός ποταμός, που μεταφέρει τα νερά από την περιοχή ανατολικά της Αγίας Βαρβάρας και του Αγίου Θωμά, στην πορεία του σχηματίζει μερικούς υπέροχους καταρράκτες. Ειδικότερα, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα ο γραφικός ναός της Παναγίας Καρδιώτισσας κοντά στον Άγιο Θωμά, σχηματίζονται πολλοί καταρράκτες, μικροί και μεγάλοι, δημιουργώντας ένα μοναδικό σκηνικό το ως την άνοιξη.
Φαράγγι Αγίας Φωτιάς 
Ανατολικά από το Σπήλι, σε απόσταση 1,5 χιλ. περίπου, δίπλα από τον κεντρικό δρόμο προς Αγία Γαλήνη βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Φωτεινής, που όπως σε πολλά άλλα μέρη της Κρήτης έχει παραφραστεί σε Αγία Φωτιά. Δίπλα στο δρόμο υπάρχει μια πηγή με πολύ νερό όλο το χρόνο, εδώ υπήρχε ένας μεγάλος μύλος παλαιότερα ενώ κοντά σχηματίζεται μεγάλος καταρράκτης το χειμώνα.
Φαράγγι Εμπασάς 
Το φαράγγι της Εμπασάς ή Αποτύπωσης ξεκινάει από την Κάτω Κερά και καταλήγει στις Γωνιές Πεδιάδας μετά από πορεία 2km. Αρχικά είναι πολύ απότομο και το χειμώνα σχηματίζονται πολλοί καταρράκτες με τον μεγαλύτερο να είναι περίπου 20m ύψος.
Πάνω από την Κρύα Βρύση βρίσκεται ένας από τους ψηλότερους καταρράκτες στην Κρήτη, ο καταρράκτης της χαράδρας Γρε Δάφνης, γνωστός ως Ρέχτας. Έχει νερό μέχρι την άνοιξη και πέφτει από ύψος 100μ.! Λίγο παρακάτω στη χαράδρα της Γρε Δάφνης υπάρχει το αναρριχητικό πεδίο της Κρύας Βρύσης.
Ο καταρράκτης Ρετζάκας βρίσκεται κοντά στο χωριό Τζιτζιφιά και είναι ο ψηλότερος καταρράκτης της επαρχίας Κισάμου, με ύψος περίπου 15μ. Έχει νερό τους χειμερινούς μήνες και ως την αρχή της άνοιξης.
Λίγα χωριά στην Κρήτη έχουν την τύχη να έχουν ένα καταρράκτη μέσα σχεδόν στο οικιστικό ιστό τους. Ένα από αυτά είναι τα Κάτω Καστελλιανά Μονοφατσίου στα νότια του Ηρακλείου στους πρόποδες των Αστερουσίων. Τα Κάτω Καστελλιανά έχουν στη νότια έξοδο του οικισμού τη Ρίχτρα, ένα πολύ όμορφο καταρράκτη που αποτελεί το καμάρι του τόπου.
Λίγα μέτρα πριν το χωριό Ορνέ, Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης συναντάμε τον επιβλητικό καταρράκτη της Σεληνάρας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ποτάμι με αλλεπάλληλους καταρράκτες και όχι απλά για ένα και μόνο καταρράκτη στη νότια πλευρά του γεμάτου καταρράκτες όρους Κέντρος.
