Κρήτη

Το χωριό Αστυράκι της επαρχίας Μαλεβιζίου παίρνει το όνομά του από τον αρχαίο αστύρακα, ένα αιωνόβιο δέντρο που συναντάμε και σήμερα στο προαύλιο του ναού του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Ο αστύρακας, γνωστός κι ως αγριοκυδωνιά, ανήκει στο είδος Styrax officinalis, που συναντάμε συχνά σε ορεινές περιοχές του νησιού.

Στο συγκεκριμένο δέντρο έχουν αποδοθεί ιερές ιδιότητες. Λέγεται ότι οι κάτοικοι του χωριού κάποτε στα χαλάσματα ενός ναού σε άλλο σημείο του χωριού τοποθετούσαν εικόνες προς τιμή των αγίων τους. Όμως, η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης με θαυματουργό τρόπο μετακινούνταν επανειλημένως στη ρίζα του πανάρχαιου δέντρου. Έτσι αποφάσισαν να κτίσουν το ναό στο σημείο αυτό.

Σύμφωνα με την παράδοση, το δέντρο αυτό αρχικά υπήρχε στην Κρήτη κι αργότερα εξαπλώθηκε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Οι αρχαίοι Κρητικοί χρησιμοποιούσαν τον αστύρακα για την παραγωγή ενός είδους λιβανιού - θυμιάματος, το οποιο αφιέρωναν στη λατρεία του θεού Απόλλωνα. Μάλιστα μνημονεύεται και η ονομασία Στυρακίτης Απόλλωνας, αλλά και το Στυράκιον Όρος. Ο αστύρακας είχε επίσης ευρεία χρήση για το σκληρό ξύλο του, αλλά ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται ως θεραπευτικό προϊόν.