Η ενδοχώρα της Κρήτης είναι γεμάτη από έρημα σήμερα χωριά, ακατοίκητα και ξεχασμένα. Πολλά από αυτά ερήμωσαν σχετικά πρόσφατα και άλλα αιώνες πριν και σήμερα φαίνονται ελάχιστα απομεινάρια που αποδεικνύουν την ύπαρξή τους. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά έρημα χωριά της Κρήτης το οποίο ήταν σχετικά μεγάλο ήταν τα Καλαθιανά.
Είναι ένα από τα πολλά χωριουδάκια της περιοχής που σήμερα είναι εντελώς έρημα και αφημένα στη φθορά του χρόνου. Ο τελευταίος κάτοικος του Δράκου έφυγε το 1979 και από τότε έφυγε και η ζωή από τα σπίτια του οικισμού που αποτελεί πρότυπο αγροτικού οικισμού με πετρόχτιστα σπίτια με κεραμίδι, στενά δρομάκια, στέρνες για τη συλλογή βρόχινου νερού και διάσπαρτα αλώνια για το άλεσμα των σιτηρών.
Το Βορί (ή Βορρί όπως το γράφει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού) είναι ένα από τα πιο μικρά χωριουδάκια της Σητείας. Βρίσκεται πάνω σχεδόν στον άξονα που ενώνει την Σητεία με τις Λιθίνες από βορά προς νότο. Το Βορί σήμερα είναι σχεδόν εγκαταλειμμένο και ελάχιστοι άνθρωποι μεγάλης κυρίως ηλικίας ζουν ακόμα στα γραφικά πετρόχτιστα σπίτια του.
Στα Αστερούσια Όρη στο νότιο τμήμα του Ηρακλείου και λίγο πριν φτάσουμε στους Παρανύμφους και στον καταρράκτη του Αμπά συναντάμε τον Αμύγδαλο. Το όνομά του το χωριό το οφείλει στις αγριαμυγδαλιές που είναι γεμάτη η περιοχή. Ο Αμύγδαλος αποτελούσε από παλιά μια κοινότητα με τους Παρανύμφους και επειδή η απόσταση που χωρίζει τους δύο οικισμούς είναι πολύ μικρή φαντάζουν σαν δυο γειτονιές του ίδιου χωριού. Σήμερα έχει ελάχιστους κατοίκους και παραμένει σχεδόν έρημο με λιγοστούς ηλικιωμένους κατοίκους.
Ο οικισμός με το χαριτωμένο όνομα Λουσέστρο ή αλλιώς Άγιος Ιωάννης όπως τον ξέρουν σήμερα πολλοί έχει όπως και ο ιδρυτής του όνομα που προέρχεται από τα Λατινικά. Πάνω από το χωριό προς τα βόρεια υψώνεται το βουνό Λούτσι που παίρνει το όνομά του από το λατινικό lux που σημαίνει φως.
Σε απόσταση αναπνοής από το ολοζώντανο χωριό Βαλής στη Μεσαρά Ηρακλείου βρίσκεται ο Ξερόκαμπος, ένα ερειπωμένο και ακατοίκητο πλέον χωριό παρατημένο στην αργή μα σίγουρη φθορά του χρόνου. Οι τελευταίοι κάτοικοι έφυγαν από τον Ξερόκαμπο λίγο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, περίοδος κατά την οποία ερημώθηκαν πολλά χωριά στην Κρήτη.
Λίγο μετά το χωριό Μουσούτα Ηρακλείου βρίσκεται το έρημο σήμερα χωριό Χαντρού ή Χανδρού. Πρόκειται για ακόμα ένα άγνωστο και πανέμορφο χωριό της Κρητικής ενδοχώρας που κάποτε έσφυζε από ζωή αλλά σήμερα τα σπίτια του στέκουν μισογκρεμισμένα ενώ έχει απομείνει μονάχα ένας κάτοικος.
Οι Δύο Πρίνοι είναι ένα από τα όμορφα ερειπωμένα χωριά της Κρήτης όπου νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει σε μία άλλη εποχή τόσο αλλιώτικη από τη σημερινή. Το όνομα του χωριού προέρχεται από το δέντρο Πρίνος που είναι γεμάτη η γύρω περιοχή. Βρίσκεται στην περιφέρεια του χωριού Λίμνες στο δήμο Αγίου Νικολάου Λασιθίου και για να πάμε ως εκεί ακολουθούμε από τις Λίμνες το δρόμο που πηγαίνει στον Καλό Λάκκο.