The small village of Prodromi at province Selino hosts some very old temples with wall frescues of the Venetian era. One of them, Panagia Skafidiani is located at position Skafidakia or Skafidia and has beautiful views to the surrounding area. Inside it bears frescoes dating back from 1347 by painter Ioakim, who belonged to the workshop of the famous painter of Eastern Crete, Ioannis Pagomenos.
Η Παλαιοχριστιανική Βασιλική της Ολούντος (του 5ου αιώνα) βρίσκεται στη θέση Πόρος και ανασκάφτηκε το 1937 και 1960. Πρόκειται για λαμπρό δείγμα θρησκευτικής αρχιτεκτονικής της εποχής της και μάλιστα θεωρείται ότι ήταν ο καθεδρικός ναός της αρχαίας Ολούντος, της βυθισμένης σήμερα αρχαίας πόλης της Ελούντας.
Η ταρέντολα (επιστ. Tarentola mauritanica) είναι ένα μικρόσωμο είδος σαύρας που φτάνει σε συνολικό μήκος τα 16cm και απαντάται και στο νησί της Κρήτης. Άλλα κοινά ονόματα για την ταρέντολα είναι Μαυριτανικό σαμιαμίδι ή λυσαντήρι. Επίσης κάποιοι το ονομάζουν σαμιαμίδι, λανθασμένα, καθώς πρόκειται για άλλο είδος (δείτε παρακάτω).
North of Nikithianos village, Merambelo district, we still meet one of the most impressive windmill parks of Crete. There are still standing several windmills in a row. Others survive in good condition and others have collapsed.
One of the many caves around Kalo Nero is the Vorinos (north) Spilios located just opposite the very old monastery that adorns the area, Panagia Zoodochos Pigi, on the slope east and higher than the temple. Access to the cave is not particularly difficult, and requires climbing only 10 minutes away from the monastery.
Οι περισσότεροι επισκέπτες του Λουτρού Σφακίων γνωρίζουν για το φρούριο κούλες που ακόμη και σήμερα δεσπόζει μισοερειπωμένος πάνω από το χωριό, αλλά αγνοούν την ύπαρξη ενός δεύτερου φρουρίου το οποίο είναι πολύ εύκολα προσβάσιμο. Το φρούριο της Καστέλλας βρίσκεται νότια του χωριού και δίπλα στο λιμάνι όπου δένουν τα μεγάλα πλοία από τη Χώρα Σφακίων.
Ο ναός της Παναγίας Φανερωμένης στην Επισκοπή Πεδιάδος, δίπλα στο ναό της Αγίας Παρασκευής, είναι δίκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική με τα κλίτη του αφιερωμένα στα Εισόδια της Θεοτόκου και στους Αγίους Πάντες. Ο ναός ήταν ο κεντρικός του χωριού, όταν καταστράφηκε ο επισκοπικός ναός της Μεγάλης Παναγίας.
Το μικρό Βλέρωμα με τον προστάτη του τον Άη Γιάννη που ακόμα στέκει στην άκρη του σε αντίθεση με τα σπίτια του. Περπατώντας ανάμεσα στα σοκάκια του και στα χαλάσματα κάθε φορά ερχότανε στο μυαλό μου όλο και πιο έντονα η κουβέντα του φίλου μου Γιώργη Σταματάκη για όλα αυτά τα άγνωστα διαμάντια που κρύβουν οι Μέσες του Ηρακλείου: Αρχιτεκτονική του Φόβου.
