Λίγο έξω από το χωριό Πρινιάς Μαλεβιζίου στο Ηράκλειο, στην περιοχή που ονομάζεται Πατητήρια μας περιμένει μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Πρόκειται για μια περιοχή με διάσπαρτα μεσαιωνικά πατητήρια σταφυλιών που έχουν όλα τους λαξευτεί στο μαλακό ασβεστόλιθο της περιοχής. Τα πατητήρια αυτά είναι η απόδειξη της πανάρχαιας οινικής παράδοσης της περιοχής που από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα έβγαζε κρασιά ξακουστά σε όλο τον κόσμο. Τα εδάφη και το υψόμετρο της περιοχής αυτής θεωρούνται ιδανικά για την καλλιέργεια οινοποιήσιμων ποικιλιών σταφυλιού κάτι που οι πρόγονοί μας είχαν καταλάβει με αποτέλεσμα να γεμίσουν την περιοχή με αμπελώνες.
Το μουσείο λειτουργεί από το 1967 και ιδρύθηκε από το Σωματείο Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Ομάδες Μπαντουβά. Στεγάζεται στο σημερινό στρατολογικό γραφείο Ηρακλείου, το οικόπεδο του οποίου ανήκε στον αντάρτη της Εθνικής Αντίστασης, καπετάν Μανώλη Μπαντουβά.
Στο Κόκκινο Μετόχι (δίπλα στον Δραπανιά) της επαρχίας Κισσάμου και στη θέση Τρεβιζανά σώζονται τα ερείπια της ενετικής βίλας του Trevisan.
H Παναγία των Σταυροφόρων (Crosecchieri), αποτελούσε τμήμα της Λατινικής μονής του Τάγματος των Καπουτσίνων μοναχών και βρίσκεται στη σημερινή οδό Μάρκου Μουσούρου.
Ο «Σπήλιος του Φραγκαντώνη» βρίσκεται 700μ. νότιο-νοτιοδυτικά των Μαλίων, στους πρόποδες του βουνού Βολακιάς, σε υψόμετρο 20μ., κάτω, κυριολεκτικά, από τη νέα Εθνική οδό. Η σπηλιά έχει δύο εισόδους. Μια χαμηλή και μια από την οροφή της. Η χαμηλή έχει βόρειο προσανατολισμό, με πλάτος περίπου ένα μέτρο αλλά η πρόσβαση από εκεί είναι λίγο δύσκολη λόγω των πετρωμάτων που έχουν συγκεντρωθεί από τα νερά της βροχής.
The gorge of Psaro Nero is located 55km southeast of Heraklion. It is a short inaccessible canyon with high waterfalls (rapels), very well known to canyoners of Crete. Psaro Nero with its wonderful rock formations has water till late spring. It is initially open and closes abruptly close to the end, where the high rappels are (the highest is 25m). The gorge empties into Baritis River, a tributary of Anapodaris, near Katofygi.
Считается, что на этот холм был заселен людьми с менонитской эпохи и до средневековья. Большая часть стен датируется византийским периодом и сохранилась во всей их длине и почти во всей высоте. Южная и западная часть удачно дополняют природное укрепление крутого склона, а за ними стоят два ряда стен с бастионом. В нижней части крепости, все еще виднеются следы старых укреплений.
Το σπήλαιο είναι δυσπρόσιτο. Για να μπει κανείς μέσα χρειάζεται σχοινί, γιατί στο στόμιο υπάρχει απότομο κατέβασμα 2 μέτρα. Πρόκειται για ένα κλιμακωτό βάραθρο, με συνολικό μήκος γαλαριών 430 μέτρα. Μέσα υπάρχει λίμνη και απαιτεί εξοπλισμό για να τη διαβείς. Πρόκειται για το δεύτερο σε μήκος σπήλαιο της επαρχίας Μαλεβιζίου. Στη Σπηλιάρα κρύβονταν οι κάτοικοι του Αστυρακίου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν βομβάρδιζαν οι Γερμανοί.
