Το Κρητικό κεφαλάνθηρο (Cephalanthera cucullata) είναι ένα ενδημικό είδος ορχιδέας που φύεται αποκλειστικά στα δάση των βουνών της Κρήτης, σε υψόμετρο 700-1500m. Είναι πολυετές ποώδες φυτό, με κοντά, έρποντα ριζώματα. Το ύψος του φτάνει έως και τα 20 cm και εμφανίζει έως 24 λευκορόδινα άνθη από το Μάιο έως τον Ιούνιο, αλλά δεν ανθίζει κάθε χρόνο. Στα τέλη Ιουνίου ωριμάζουν τα σπέρματά του και τα υπέργεια μέρη του φυτού ξεραίνονται.
The museum of rural history and folk art is housed in the traditional settlement Arolithos since 1999. The collection includes objects of historical, folkloric and religious importance.
Το ενάλιο σπήλαιο του Σφακιά δεν είναι απλά ένα θαλάσσιο σπήλαιο αλλά ένα σύστημα από τρύπες και αίθουσες μοναδικής ομορφιάς. Έχει 6-7 διαφορετικές εισόδους τόσες όσες κανένα άλλο θαλασσόσπηλιο στην Κρήτη. Από κάθε είσοδο μπορεί κάποιος να μπει και σε άλλη περιοχή και αίθουσα του σπηλαίου πάντα κολυμπώντας.
Η πτεροφάλαινα (επιστ. Balaenoptera physalus) αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο θηλαστικό στον κόσμο, μετά την γαλάζια φάλαινα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πτεροφάλαινες, μερικές από τις οποίες έχουν παρατηρηθεί στα βαθειά νερά της Νότιας Κρήτης. Ο πληθυσμός του είδους στα ελληνικά νερά δεν έχει εκτιμηθεί, ενώ στην Μεσόγειο υπολογίζεται στα 2000 άτομα.
Πάνω από το χωριό Γωνιές Μαλεβιζίου συναντάμε τον όμορφο ανεμόμυλο του Μανουσάκη, που κτίστηκε το 1904 για το άλεσμα των σιτηρών. Ο αναστηλωμένος μύλος, πλήρως λειτουργικός, έπαυσε την εμπορική του λειτουργία το 1988, καθώς δε μπόρεσε να υπερνικήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις των καιρών.
Κοντά στα χωριά Επισκοπή και Μουρτζανά Μυλοποτάμου, σε μια καταπράσινη κοιλάδα, στέκονται ακόμη τα ερείπια από τα σπίτια και τους νερόμυλους του χωριού Μούσες ή Μούσι. Στο χωριό αυτό συναντάμε τους πέντε νερόμυλους που εκμεταλεύονταν τα άφθονα νερά της περιοχής. Εδώ έφερναν τα σιτηρά τους για άλεσμα οι κάτοικοι των τριγύρω χωριών, ως την δεκαετία του 1950, που η σύγχρονη τεχνολογία παραγκώνισε τον παραδοσιακό τρόπο αλέσματος.
The sinkhole Tafkos Palmeti is located on the Strouboulas Plateau and its depth is 44m. The name comes from the Christian rebel Giannis Palmetis (1790 – 1834 had his shelter in Strouboulas and watched the road to Rethimnon. When he was seeing an Aga passing by, he was shooting him, he was taking from him all he had and was throwing him in the gulf, which from then is called the Tafkos of Palmetis, in order to exterminate every trail.
In Crete it is found anywhere there is fresh or brackish water. You'll see them sunning on the banks of rivers. When you approach their area, they disappear before you know it making a loud "plop". Crete is warm enough for them so they remain active throughout the year, but in times of drought they may get buried in the mud and hibernate during the summer.
