Το γεφύρι που έχει το χωριό Κάτω Αστρακοί ονομάζεται Αστρακιανή Καμάρα και βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κάτω από τα ερείπια του χωριού στις όχθες του Καρτερού ποταμού. Η Αστρακιανή Καμάρα είναι ένα υπέροχο και καλοδιατηρημένο μονότοξο, πέτρινο γεφύρι που χτίστηκε τον 16ο αιώνα και είναι από τα ομορφότερα της Κρήτης. Το γεφύρι αυτό κτίστηκε για να περνάνε απέναντι οι κάτοικοι του χωριού και οι διαβάτες τους χειμερινούς μήνες που το ποτάμι φουσκώνει.
Η τεχνητή λίμνη του Σκινιά βρίσκεται 1 χλμ βόρεια του ομώνυμου χωριού, δίπλα στον ποταμό Μπαρίτη, από όπου τροφοδοτείται. Η λίμνη κατασκευάστηκε για την άρδευση των εκτάσεων της περιοχής.
The church of Panagia Lambini is a tetrastyle cruciform church (11th-12th century) with a dome and a very impressive bell tower. The imposing church functioned as a Diocese of Lambi, while in 1950 the locals identified on a frescoe of the Virgin Mary the surname Lambini (shining).
Η πολύ ήρεμη περιοχή του Μακρύγιαλου με τις πεδιάδες και την απάνεμη παραλία δε θα μπορούσε να αγνοηθεί από τους Μινωίτες, που άφησαν σημαντικά ίχνη κατοίκησης. Το κυριότερο εύρημα είναι μια αγροτική έπαυλη, μια μικρογραφία ανακτόρου, στην τοποθεσία Πλακάκια, που εντοπίστηκε το 1971 από τον Κώστα Δαβάρα.
Это одна из нескольких турецких башен (кулес), построенная в позднем XIX веке для наблюдения за южным побережьем Крита. Башня разрушена, но отсюда открываются замечательные виды на окрестности.
Ένας από τους τρεις παραθαλάσσιους κουλέδες του Φόδελε που ήλεγχαν τα περάσματα της περιοχής. Η πρόσβαση, παρόλο που φαίνεται κοντά, είναι πολύ δύσκολη λόγω βλάστησης και συρματοπλεγμάτων. Σήμερα σώζεται ακόμη το τζάκι του πύργου.
At the wider area of Vamos, at the side of the Venetian village Karydi Kartsomado and within close distance from the monastery of St. George in Karydi, we meet the ruins of the small abandoned monastery of Panagia at Katomeri.
Στη θέση «Πατέλια», περί το 1 χιλ. ΒΔ της Σιτάνου, σε υψόμετρο 610 μ. διανοίγεται σε lουρασικό ασβεστόλιθο στο σπήλαιο Όξω Λατσίδι, ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια της Κρήτης. Αρχικά ήταν βατό μόνο για 50 μ. Αργότερα μελετήθηκε στην ολότητά του από τον Ρ. Faure και χαρτογραφήθηκε από τους Ελ. Πλατάκη και Ι. Τσιφετάκη βρέθηκε δε επιμήκης γαλαρία μήκους 360μ.
