Κάτω από το χωριό Μύρθιος στο βόρειο Ρέθυμνο (όχι ο Μύρθιος Αγίου Βασιλείου πάνω από τον Πλακιά) δημιουργείται μία μικρή λαγκαδιά με πλατάνια η οποία στην έξοδό της δημιουργεί ένα καλά κρυμμένο πολύ μικρό και άγριο φαράγγι στην περιοχή Καμινόλακκος. Καμινόλακκος σημαίνει το ασβεστοκάμινο στο τοπικό ιδίωμα και το πέτρωμα της περιοχής είναι ιδανικό για την παρασκευή ασβέστη.
Ο Άγιος Ευτύχιος αποτελεί ένα από τους αρχαιότερους ναούς σε ολόκληρη την Κρήτη και είναι κόσμημα για την ευρύτερη περιοχή. Ο ναός πρόσφατα έτυχε συντήρησης από την αρχαιολογική υπηρεσία και σήμερα είναι ανοικτός στο κοινό. Ο ναός κτίστηκε στην Μεσοβυζαντινή περίοδο αλλά υπήρχε ήδη κτίσμα στον χώρο του ναού ήδη από τον 3ο μ.Χ. αιώνα τμήματα του οποίου ενσωμάτωσε αργότερα ο ναός.
Στο κέντρο της πλατείας Σπλάντζιας (πλατεία 1821) στέκεται ένας τεράστιος πλάτανος που έχει συνδεθεί με τις δραματικές στιγμές του Κρητικού λαού. Στον πλάτανο της πλατείας κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, Έλληνες χριστιανοί, οι οποίοι μάχονταν για τον αγώνα υπέρ της Κρητικής ελευθερίας, απαγχονίστηκαν, εκτελέστηκαν και βασανίστηκαν. Στην πλατεία υπάρχει μια πλάκα στη μνήμη τους.
Στην κορφή του χωριού Καλόρουμα στο Ακρωτήρι των Χανίων δεσπόζει ο ναός του Χριστού του 16ου αιώνα με το κοιμητήριο του χωριού. Πολύ λίγα μέτρα δυτικά του ναού στην γεμάτη κοφτερά βράχια δασωμένη πλαγιά συναντάμε τη σπηλιά που λέγεται το ‘Σπήλαιο στου Χριστού το πλάι’ λόγω του ότι είναι πολύ κοντά στο ναό.
Xopateras or Xopapas (nickname of John Markakis from Manousiana village) was one of the greatest revolutionary figures of Crete. His existence is closely associated with the monastery of Odigitria near Sivas.
Ο μικρός ναός του Αγίου Μηνά και της Παντάνασσας αναφέρεται στους καταλόγους των εκκλησιών του Χάνδακα της εποχής της Ενετικής κυριαρχίας. Μετά από πολύχρονη αχρησία, το 1735, ο ναός ανακαινίζεται και γίνεται η μητρόπολη της πόλης και έκτοτε κέντρο των ορθοδόξων χριστιανών του Oθωμανικού Χάνδακα.
Παρότι η περιοχή βρίσκεται μέσα στον πάντα ήρεμο κόλπο του Μεραμπέλου είναι δυστυχώς εκτεθειμένη στους Βοριάδες και έχει κύμα. Τα ίδια ρεύματα είναι υπεύθυνα και για τον τεράστιο όγκο σκουπιδιών που ξεβράζει το κύμα στην περιοχή αλλά και σε όλο αυτό το κομμάτι της Βορειοανατολικής Κρήτης μέχρι και το Κάβο Σίδερο. Το αποτέλεσμα με τα σκουπίδια είναι αποκρουστικό καθώς δεν υπάρχει σχεδόν κανένας βράχος χωρίς την επένδυση ενός πλαστικού αντικειμένου ή κάποιας νάιλον τσάντας.
Στο σημείο αυτό έχει ανασκαφεί το μεγαλύτερο νεκροταφείο της εποχής του Χαλκού (4500–3500πΧ) στην Ελλάδα με 302 τάφους, από τους οποίους 50 είχαν ήδη καταστραφεί ή συληθεί. Από τους τάφους ήρθαν στο φως 1800 αγγεία διαφόρων τύπων, λίθινα και χάλκινα αντικείμενα (πέλεκες, χειρόμυλοι, αγκίστρια, αιχμές δοράτων, κλπ.). Οι τάφοι ήταν πρωτόγονοι, θαλαμοειδείς ή απλοί λακκοειδείς σκαμμένοι σε μαλακό βράχο.
