This route offers some nice views of the fertile hinterland of Rethymnon, mainly using dirt and paved roads. The route starts from Agios Konstantinos, crosses Kalonihtis and Ano Valsamonero, before reaching Monopari, then Kastelos, and finishes at Armeni Minoan necropolis.
Στη μικρή κοιλάδα των Καμαρών – Γρηγοριάς – Μαγαρικαρίου υπήρχαν οι Κουλέδες της Γραμμένης και ο Κρεμαστός. Ο πρώτος είχε κτιστεί μεταξύ Γρηγοριάς και Μαγαρικαρίου, κοντά στον δρόμο. Βρίσκεται σε καλή κατάσταση, με σχεδόν ατόφια την οροφή του.
Στην περιοχή της Κανδάνου οι Οθωμανοί έκτισαν τέσσερις πύργους με πολεμίστρες για να προστατευτούν από τους επαναστάτες των γειτονικών περιοχών. Ίχνη ενός πύργου σώζονται ακόμη και σήμερα πάνω από το χωριό Βαμβακάδες, ενώ οι πύργοι στο Ανισαράκι, στο Νυχτεριανό και στο Κουφαλωτό δε σώζονται. Ο πύργος των Βαμβακάδων ήταν κτισμένος σε υψόμετρο περίπου 1040 μ., όντας ο πύργος με το μεγαλύτερο υψόμετρο στην Κρήτη.
The sebil of Kornarou Square, which now houses a municipal coffee shop, was built in 1776 by Hadji Ibrahim Aga who spent his entire fortune on its maintenance. It is a polygonal building with arched windows. Under each window there was a tap and a stone trough.
Στην τοποθεσία Γαϊδουροφάς, σε υψόμετρο 900μ, κοντά στην Ανατολή Ιεράπετρας έχουν εντοπιστεί ίχνη ενός επιβλητικής υστερομινωικής έπαυλης (1600 π.Χ -1450 π.Χ). Το κτίριο ήταν διώροφο και οι τοίχοι του σώζονται σε ύψος ως 2μ. Στο χώρο έχουν εντοπιστεί πίθοι, μια κρύπτη με πεσσούς (μινωϊκό ιερό), ενώ ανάμεσα στα ευρήματα εξέχουσα θέση έχει ένας χάλκινος πέλεκυς και μια ψήφος.
Исторический музей Воризии «Спилиос» находится в деревне Воризия префектуры Ираклиона, в пещере (спилиос) над деревней. Музей был открыт 16 августа, 2014 и содержит предметы Второй мировой войны.
Στο μουσείο εκτίθενται πολλά αντικείμενα και εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι παλαιότερες γενιές επί τουρκοκρατίας μέχρι το 1960. Ορισμένα από αυτά είναι σπάνια είδη λαϊκής τέχνης.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου είναι τρίκλιτη βασιλική με υπερυψωμένο το μεσαίο κλίτος. Η ίδρυσή του χρονολογείται κατά το 13ο-14ο αιώνα και είναι ο μεγαλύτερος σε μέγεθος τοιχογραφημένος ναός των Αρχανών. Κατά την τελευταία ανακαίνιση (18ος-19ος αιώνας) η στέγη μπαζώθηκε με αποτέλεσμα να μειωθούν οι κλίσεις και να αλλοιωθεί η μορφή της.