In the short gorge between Galipe and Kenourgio Horio villages, we find the small cavernous chapel of Agia Anastasia. It is one of the 265 cavernous chapels of Crete and one of the most interesting. It is surrounded by pines and cypresses of a small artificial grove. There is water leaking from the roof, therefore it is considered miraculous.
The uninhabited Gra Kera monastery by Deliana is dedicated to the birth of Virgin Mary (Panagia). The name comes after Iera Kera i.e. Holy Lady. The monastery in 1632 became a dependency of the larger monastery of Gonia Odigitria at Kolimbari as mentioned in a document, so it was already operating.
Το φθινόπωρο η γη της Κρήτης πριν ακόμα πέσουν οι πρώτες βροχές στο χώμα στολίζεται με διάφορα λουλούδια που ανθίζουν κυριολεκτικά στην ξερή από το καλοκαίρι γη προμηνύοντας την ανάσταση της γης που θα ακολουθήσει. Η οικογένεια των Κολχικών είναι από αυτές που ανθίζουν το φθινόπωρο και στολίζουν την ξερή γη.
Ένα αρκετά απαιτητικό μονοπάτι λόγω πολύ μεγάλης κλίσης είναι ο παλιός μουλαρόδρομος που ένωνε το γραφικό λιμάνι του Λουτρού με την πόλη της Ανώπολης. Μπορεί να γίνει ωστόσο πολύ πιο εύκολο αν ξεκινήσετε από την Ανώπολη και κατηφορίσετε ως το Λουτρό. Σε κάθε περίπτωση η πανοραμική θέα προς τη θάλασσα και στο Λουτρό είναι μαγευτική.
Λίγο μετά το χωριό Μουσούτα Ηρακλείου βρίσκεται το έρημο σήμερα χωριό Χαντρού ή Χανδρού. Πρόκειται για ακόμα ένα άγνωστο και πανέμορφο χωριό της Κρητικής ενδοχώρας που κάποτε έσφυζε από ζωή αλλά σήμερα τα σπίτια του στέκουν μισογκρεμισμένα ενώ έχει απομείνει μονάχα ένας κάτοικος.
Ψηλά και λίγο νότια από το χωριό Χόνδρος Βιάννου βρίσκεται η κορφή του Πύργου. Παρότι δεν έχει μεγάλο ύψος διαθέτει μια μοναδική θέα στον Κόλπο του Κερατόκαμπου και τα χωριά της δυτικής Βιάννου.
In the village Akoumia in Agios Vasilios province, which is perched on the northern slopes of Mount Asiderotas, there are the ruins of a Turkish tower, although locals believe that it was Venetian.
Ο ιερός ναός του Αγίου Αντωνίου ήταν το Καθολικό της μονής του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη που ήκμασε το χρονικό διάστημα 1350-1669, επί Ενετοκρατίας. Παρόλο που το μοναστήρι ήταν καλά κρυμμένο μέσα στο φαράγγι του Αλμυρού, όταν το 1669 ολόκληρη η Κρήτη υπήχθη στην κυριαρχία των Τούρκων, η μονή κατεστράφη ολοκληρωτικά.
