Η επαρχία των Σφακίων, στους νότιους πρόποδες των Λευκών Ορέων, έχει πάρει το όνομα της από τη λέξη σφαξ που σημαίνει χάσμα γης και ουσιαστικά σημαίνει ο τόπος των φαραγγιών. Δεν είναι τυχαίο ότι φιλοξενεί το διασημότερο περιπατητικό φαράγγι της Ευρώπης, το Φαράγγι της Σαμαριάς. Το μονοπάτι που περπατούν χιλιάδες επισκέπτες το καλοκαίρι, ξεκινάει από το οροπέδιο του Ομαλού και μέσω μιας μαγευτικής πορείας σε πυκνό δάσος από κυπαρίσσια και πεύκα, περνάει ανάμεσα από πολύ στενά περάσματα με κατακόρυφα τοιχώματα ύψους 500μ., πριν καταλήξει στον παραλιακό οικισμό της Αγίας Ρουμέλης. Άλλα γνωστά πεζοπορικά φαράγγια της περιοχής, είναι το φαράγγι της Ίμβρου που ξεκινάει κοντά στο Οροπέδιο Ασκύφου, το άγριο φαράγγι της Αράδαινας, το καταπράσινο Σφακιανό Φαράγγι, το Φαράγγι του Καλλικράτη και ανατολικότερα το δύσβατο φαράγγι της Τρυπητής και το διάσημο φαράγγι της Αγίας Ειρήνης, που καταλήγει στην παραλία της Σούγιας. Μερικά καταπράσινα πεζοπορικά φαράγγια βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Ζούρβας και στα Καράνου, ενώ ακόμη εντυπωσιακά είναι τα φαράγγια του Δικτάμου, της Λισού, το Τοπολιανό, του Ασφένδου, του Κάμπου, το Σηρικαριανό, του Σάσσαλου και πολλά άλλα.
Φαράγγι Τραχινού 
Το φαράγγι του Βαβουλέδω ξεκινάει περίπου 1 χλμ ανατολικά από το χωριό Χαμαλεύρι. Μέσα από το φαράγγι διέρχεται μονοπάτι που κάνει την ξενάγηση ακόμη πιο εύκολη.
Στην περιοχή που βρίσκεται το λατομείο πάνω από το χωριό Χωρδάκι στο Ακρωτήρι Χανίων ξεκινάει το άγριο φαράγγι Διμπλοχάχαλο το οποίο μετά από μία αρκετά εντυπωσιακή σε αγριάδα αν και σύντομη πορεία καταλήγει στην πανέμορφη παραλία του Στεφάνου στα Χειτάν Λιμάνια. Το φαράγγι που είναι βατό μονάχα με σχοινί καθότι δημιουργεί μεγάλες καταβάσεις κρύβει εκτός των άλλων και μία έκπληξη άγνωστη σχεδόν ακόμα και στους λίγους καταρριχητές που το έχουν κατά καιρούς κατέβει.
Το φαράγγι του Πρασσέ ή Ασκιδιανό Φαράγγι βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή των Λευκών Ορέων. Η έξοδος του βρίσκεται δίπλα στον οικισμό Ασκίδια (υψόμετρο 480μ.), που αποτελεί γειτονιά του χωριού, Πρασσέ, εξ ου και τα δύο ονόματα του.
Το φαράγγι της Χωστής βρίσκεται στο σχεδόν ερειπωμένο σήμερα χωριό Χωστή Χανίων, σε μία από τις πλέον όμορφες και πράσινες γωνιές της Κρήτης.. Μακριά από τις γνωστές τουριστικές διαδρομές παραμένει παντελώς άγνωστο και ανέγγιχτο ακόμα.. Δεν θα το βρείτε σε κανένα τουριστικό οδηγό παρότι αποτελεί ένα κόσμημα για τη δυτική Κρήτη, είναι δε ένα από τα πιο όμορφα μικρά φαράγγια η διάσχιση του οποίου δεν απαιτεί εξοπλισμό και δεν παρουσιάζει κάποια δυσκολία.
Το φαράγγι της Κατσούνας κοντά στις Βρύσες Κυδωνίας είναι η Ξενία Οδός του Ηροδότου, σύμφωνα με τον οποίο οι φιλοξενούμενοι της αρχαίας Περγάμου έρχονταν από εδώ ώστε να μην έχουν οπτική επαφή με τα οχυρά της. Το μήκος του φαραγγιού είναι περίπου 1 χλμ και αρχίζει από τις Βρύσες για να καταλήξει στην είσοδο της αρχαίας πόλης.
Το φαράγγι της Φυγούς είναι μικρό αλλά πανέμορφο και βρίσκεται κοντά στη Σούγια.Αποτελεί παραφάραγγο του φαραγγιού της Αγίας Ειρήνης. Από το στενό αυτό πέρασμα διέφευγαν οι αντάρτες προς στα Σφακιά, εξ ου και το όνομα Φυγού.
Το Φαράγγι του Χαλασέ ή Ποροφάραγγο ξεκινάει κοντά από το χωριό Σάσσαλος και καταλήγει πριν το χωριό Μάκρωνας μετά από 4 ώρες πορείας μέσα από πυκνή βλάστηση. Η διάσχιση του δεν είναι πολύ εύκολη γιατί σε ένα σημείο έχει ένα μεγάλο χαλασέ (σάρα) και δεν υπάρχει μονοπάτι.
Φαράγγι Περδικάρη 
Το Φαράγγι του Περδικάρη βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Μυριοκέφαλα και Αργουλές, στα σύνορα των Νομών Ρεθύμνου και Χανίων. Είναι δύσβατο φαράγγι με μεγάλη κλίση, χαμηλή βλάστηση και μεγάλο άνοιγμα σε όλο το μήκος του. Σε ένα σημείο υπάρχει μικρό ραπέλ, το οποίο μπορεί να παρακαμφθεί.
