Στο έντονο ανάγλυφο της Κρήτης, τα ποτάμια, κατά την πορεία τους μέσα στα φαράγγια, συναντούν μεγάλα ρήγματα και απόκρημνες καταβάσεις, δημιουργώντας εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους καταρράκτες. Ακόμη και οι ντόπιοι αγνοούν την ύπαρξη μεγάλου αριθμού καταρρακτών, καθώς οι περισσότεροι είναι αθέατοι και βρίσκονται μέσα στα απροσπέλαστα φαράγγια του νησιού. Η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει νερό από τους πρώτους μήνες του χρόνου έως τα τέλη της άνοιξης.
Οι πιο γνωστοί προσβάσιμοι καταρράκτες με νερό όλο το χρόνο είναι του Κουρταλιώτη, του Ρίχτη κοντά στη Σητεία και του Μυλωνά κοντά στην Ιεράπετρα. Εντυπωσιακοί καταρράκτες σχηματίζονται το χειμώνα στο μεγάλο ρήγμα των Αστερουσίων, με τους πιο γνωστούς να είναι ο Λιχνιστής στο Μαριδάκι και ο επιβλητικός καταρράκτης του Αμπά στους Παρανύμφους. Μεγάλος αριθμός χειμερινών καταρρακτών συναντάται και στο όρος Κέδρος, με πιο γνωστούς τη Σεληνάρα, τη Γρε Δάφνη και της Ρεχτάρας του Διγενή.
Η ύπαρξη καταρρακτών μέσα στα φαράγγια της Κρήτης καθιστά τη διάσχισή τους δυνατή μόνο με τεχνικό εξοπλισμό και κατάλληλη εκπαίδευση σε τεχνικές canyoning, που μπορούν να προσφέρουν ειδικευμένες επιχειρήσεις του νησιού. Τα πιο γνωστά τεχνικά φαράγγια της Κρήτης είναι το επιβλητικό σχίσμα του Χα, του Τσούτσουρα, του Καλαμίου και το φαράγγι της Άρβης, που στην πορεία μετατρέπεται σε υπόγειο ποτάμι, ενώ υπάρχουν δεκάδες άλλες επιλογές ακόμη.
Μέσα στο επιβλητικό φαράγγι του Χα χύνεται το παραφάραγγο Μάστορας με μια εντυπωσιακή κατάβαση 215μ., η οποία αποτελεί από τους υψηλότερους κατακόρυφους καταρράκτες στην Ελλάδα.
Το περισσότερο υλικό προέρχεται από τις αναρτήσεις του Χριστόφορου Χειλαδάκη στη σελίδα Άγνωστη Κρήτη
Στην περιοχή Ποδαρέ ανάμεσα στο Φόδελε και στο Μάραθος και σε κοντινή απόσταση από τη μονή του Αγίου Παντελέημονα σχηματίζεται ένα ρέμα που ενώνεται με το κυρίως ποτάμι του Σαντορινιού. Στην πορεία το ρέμα αυτό, όπως και πολλά άλλα στην περιοχή, δημιουργεί μερικούς καταρράκτες με ροή νερού κατά τους χειμερινούς μήνες.
Ο ψηλότερος από όλους τους καταρράκτες της περιοχής του Φόδελε είναι της Γριάς το Πήδημα στην περιοχή της Ρέχτρας που φέρνει τα νερά από την δυτική μεριά του όρους Βασιλικού. Ο καταρράκτης αποτελείται ουσιαστικά από τρία μικρότερα σκαλοπάτια και έχει συνολικά ύψος που ξεπερνάει τα 20 μέτρα. Έχει νερό μόνο μετά από κάποια περίοδο έντονων βροχοπτώσεων.
Δίπλα στον Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στα Τσικαλαριά Σητείας υπάρχει ένας καταρράκτης περίπου 12μ., με μεγάλη ποσότητα νερού το χειμώνα. Το γραφικό τοπίο με τον καταρράκτη από πίσω είναι μαγευτικό.
Στη Λυγαριά Μαλεβυζίου και αρκετά κοντά στην παραλία σχηματίζονται κυρίως μετά από τις βροχές αρκετοί καταρράκτες που πλαισιώνονται από τα μοναδικά πρασινωπά πετρώματα της περιοχής. Ένα από αυτούς ξεχωρίζει καθώς έχει ύψος μεγαλύτερο των 10 μέτρων και σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα στη βάση του, αλλά είναι πνιγμένος στη βλάστηση.
Στη βόρεια πλευρά των Αστερουσίων στα νότια του Ηρακλείου πάνω στο δρόμο που από το Ροτάσι οδηγεί στην Εθιά συναντάμε τη Ρίκτρα. Η Ρίκτρα είναι μια σειρά από 4 διαδοχικούς καταρράκτες με πολύ εύκολη πρόσβαση από το δρόμο. Το νερό των καταρρακτών αφρίζει πέφτοντας από ψηλά δημιουργώντας μια άσπρη γραμμή η οποία φαίνεται από το δρόμο και μας δείχνει το σημείο που βρίσκεται. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα λίγο ψηλότερα από το σημείο που βρίσκονται οι καταρράκτες δημιουργούνται πηγές στο φλύσχη των Αστερουσίων.
Η καταπράσινη κοιλάδα της Σύμης Βιάννου είναι γνωστή για τα νερά και τις πηγές της που έχουν δροσερό νερό όλο το χρόνο, ενώ πολλοί είναι και οι καταρράκτες της ευρύτερης περιοχής. Το πιο γνωστό ρέμα που σχηματίζει καταρράκτες, λόγω της μεγαλύτερης διάρκειας του χρόνου που έχει νερό, είναι της Κρύας Βρύσης.
Δυτικά του χωριού Βορίτσι και πολύ κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Καβού σχηματίζεται ένας συμπαγής πέτρινος όγκος. Στο κέντρο του όγκου αυτού δημιουργείται ένας πολύ όμορφος καταρράκτης ύψους 25μ που οι ντόπιοι ονομάζουν Ρίχτρα. Ο καταρράκτης αυτός τροφορδοτείται από κοντινή πηγή κι έχει νερό μετά από πολλές βροχές.
Στο όμορφο δάσος του Σελάκανου σχηματίζονται το χειμώνα ρέματα τα οποία μεταφέρουν τα νερά της Δίκτης στα χαμηλότερα υψόμετρα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ένα ρέμα που ενώνει το Καθαρό με το Σελάκανο, βόρεια από τα Μαθοκοτσανά, καθώς στην πορεία του σχηματίζει ένα όμορφο καταρράκτη 7 μέτρων.